Josua Tree National Park

25 september 2014 - Los Angeles, California, Verenigde Staten

25 september 2014 

Vandaag ons voorlopig laatste nationale park The Joshua Tree. Na een paar geroosterde bagels en een yoghurt in het hotel vertrekken we. Nu hadden we weer een ontbijt inclusief, gaan we op weg met een temperatuur van 's morgens al van 32 graden om 08.30 uur. We gaan eerst langs het visitor centrum want ik heb een paar hoogtepunten/ wandelingen uitgezocht en ik wil weten of er nog meer is en of dit überhaupt haalbaar is voor één dag. De ranger verteld dat Joshua Tree bestaat uit 2 woestijnen het onderste gedeelte de Colorado dessert met vooral cactussen en de Mojava Dessert waar voornamelijk de Joshua tree, wat een plant is en niet zoals vele denken een boom, en pijnbomen voorkomen. De hoogte schommelt tussen de 400 en 1500 meter. Waar we eerst heen gaan hebben we wat op onthoudt door wegwerkzaamheden in het park (ook hier in de USA). Als we deze gehad hebben zijn we benieuwd naar de Smokey Tree. Struiken met een lila achtige kleur dat lijkt of het rook is. Helaas voor de bloemen moeten we toch echt in het voorjaar terugkomen. Dan maar een ansichtkaart kopen in het visitor centrum. Dit geldt dus voor Ocotillo Patch, lange stengels cactussen met donkerrode bloemen, maar nu even niet. De stengels staan er nog maar verder..... niets. Bij Cholla Cactus Garden hebben we meer geluk nou ja het is een prachtig gezicht totdat Erwin een bolletje van de cactus met z'n ene voet raakt en deze op z'n andere voet net boven zijn enkel blijft hangen. Ja en zie dan maar is met je blote handen deze eruit trekken gaat dus niet. Erwin schopt h'm eraf en de stekels die nog blijven zitten halen we er met vingers eruit. Bloeden natuurlijk en pijn doet het ook. Als een beest greep het in het been, heel bijzonder ook. In de auto er jodium en een gaasje op en hopen dat alles eruit is. Ik ga maar achter het stuur zodat Erwin even kan bijkomen. Net voor de Jumbo Rocks heb je een rots die lijkt op een schedel de skull rock genaamd. Echt geweldig met gaten van de ogen erin. Ondertussen beginnen de eerste Joshua tree's te komen. Dit zijn toch wel heel aparte bomen. Het mooie ervan is dat er veel staan maar niet te veel. Het is dus niet echt een bos en daar houden wij wel van. Licht en veel ruimte ertussen. De eerste wandeling bij Barker Dam gaat bij ons niet goed we kunnen niet de paden onderscheiden en ik zie al visioenen voor me zoals de directeur van 013 uit Tilburg hier in 2013 is omgekomen. Uitgedroogd haalde zij het niet. Als ik dan ook nog een autowrak zie staan ben ik er klaar mee en wil terug naar de auto! Dan maar Hidden Valley proberen en ja veel beter ook hier moet je nog opletten maar met de gps erbij lukt het wel. Het blijft wel het mooiste om echt tussen alles in te lopen. Rotsen, planten (cactussen) , dennenbomen, vogels en de chipmunk een soort van eekhoorn. Water hebben we genoeg bij ons en daar drink je dan liters van onvoorstelbaar is dat. De waterflessen die we gekocht hebben van het geld dat we van ma hebben gekregen doen goed hun dienst. Bedankt ma! En onderweg hebben we natuurlijk de ipod met U2 opstaan. Wederom een park met veel variatie rotsen en toch ook fauna. En wat bij ons erg aanspreekt is als je er tussen kan lopen. Daar zijn we na deze reis wel achter. Bij het hotel aangekomen in Indian Wells blijkt dit een golf resort met spa te zijn wat gewoon sjiek is en daar komen wij met bezwete lichamen, korte broek en vieze wandelschoenen binnengelopen. Indian Wells een plaats waar volgens schrijven veel beroemdheden hun toevlucht zoeken in de winter waar het klimaat altijd goed blijft. Nu is het er nog snikheet en haalt de thermometer  zo maar weer bijna 40 graden. Op de kamer blijkt er in Erwin z'n gewone schoen die hij eerst nog aanhad de stekels van de cactus nog in te zitten van het wegschoppen. Wat een "rotplant" voor ons voorlopig geen cactussen meer. Met alleen wat oppervlakkige restschade gaat het verder OK met de enkel. We besluiten in het hotel te eten want we zijn te moe om nog in de auto te stappen. In een mega restaurant, 6 verdiepingen hoog eten we toch weer boven verwachting lekker. En zo is deze dag weer omgevlogen.
 

Foto’s

1 Reactie

  1. Barbara:
    27 september 2014
    Hi avonturiers, klinkt wel lekker optimistisch van die omgekomen man uit Tilburg in het park